Beste spoor 0 vrienden,

De laatste tijd was het rustig rondom het E103 project, en misschien hebben sommige van jullie al gedacht dat het project niet meer verder zou gaan. Maar dat is absoluut niet waar en het project gaat gewoon verder. Het feit dat de communicatie de laatste tijd wat minder was had er natuurlijk mee te maken dat de zomervakanties zijn geweest en aangezien het feit dat ik naast een spoor 0 liefhebber ook nog huisvader ben zijn we er met het hele gezin een paar weken op uit getrokken richting de zon. Daarnaast ben ik ook voor andere werkzaamheden (dus niet voor het E103 project) in het buitenland geweest en was het ook niet echt mogelijk om te communiceren of de diverse spoor 0 beurzen/treffen te bezoeken wat ik ook zeer betreur aangezien ik diverse uitnodigingen heb ontvangen. Maar ik ben weer terug en de aandacht gaat nu weer volledig naar het E103 project.

Ondanks mijn afwezigheid betekent het niet dat er niks aan het E103 project is gebeurd, in tegendeel zelfs. Tijdens mijn afwezigheid heeft het CAD bureau aan een aantal concepten uitgewerkt met betrekking tot de aandrijving van het model en deze aan mij gepresenteerd. In dit bericht wil ik jullie hiervan dan ook op de hoogte stellen.

In totaal hebben ze me 3 voorstellen gedaan met betrekking tot de aandrijving, te weten;

• De aandrijving met behulp van tandwielen (op elk draaistel 1 motor). Deze aandrijving was gebaseerd op een aantal tandwielen die in elkaar grepen om de assen van de locomotief te laten draaien. Deze aandrijving was opgebouwd zoals we deze meestal tegenkomen in HO modellen of zoals in de E94 van MTH. Dit concept heeft zich bewezen, maar persoonlijk ben ik van mening dat het concept te veel componenten bevat. Bekijk het zo, elk component kan “falen”, dus hoe meer componenten hoe groter de kans op “falen”.
• De aandrijving via een tandriem (op elk draaistel 1 motor). De tandriem dreef een as aan die de wielen via een aparte overbrenging met kegeltanden per wielas in de juiste richting laat draaien. Ook dit is weer een bewezen concept dat gebruikt wordt door verschillende leveranciers in het hogere marktsegment. Maar ook hier ben ik wederom van mening dat er te veel componenten gebruikt worden die stuk voor stuk weer kunnen falen, zoals in het vorige punt reeds aangegeven.
• De aandrijving via een rechtstreekse overbrenging (op elk draaistel 2 motoren). Dit is een concept dat ook reeds door andere leveranciers gebruikt is en zich bewezen heeft. Zoals reeds duidelijk mogen zijn ben ik van mening dat de aandrijving uit zo min mogelijk componenten dient te bestaan. Een rechtstreekse overbrenging via een 2 tandwiel concept lijkt mij dan ook de beste oplossing. Tevens heeft het als voordeel dat de locomotief over 4 motoren wordt aangedreven waardoor deze voldoende trekkracht zaal hebben.

De redenen dat ik de overbrenging laat plaatsvinden over 2 tandwielen (1 tandwiel op de motor en 1 tandwiel op de as) heeft ermee te maken dat ik de overbrenging ten opzichte van de maximale snelheid beter kan regelen in plaats van de motor rechtstreeks als aandrijfas te gebruiken. Tevens zal de locomotief ook soepeler lopen en is het eenvoudiger om een motor te vervangen als deze in de toekomst ooit kapot gaat.

Momenteel laat ik een proef-draaistel maken door één van onze sponsoren die jarenlange ervaring heeft met het produceren van producten/onderdelen in messing. Als dit klaar is kan ik een test gaan uitvoeren hoe het geheel werkt en of alles stabiel genoeg is. In de CAD omgeving zijn inmiddels als digitale testen uitgevoerd die zeer positief waren, maar de echte test is pas als er ook een draaistel echt beschikbaar is. Het draaistel zal ik aan het einde van deze maand ontvangen en zal de resultaten van de test dan wederom met jullie delen.

Ik hoop dat ik jullie momenteel genoeg heb geïnformeerd en laten weten dat het project nog volop in ontwikkeling is.

Met vriendelijke groet,
André